Do Żeleźnikowej Wielkiej

Podczas pierwszej wycieczki penetrowaliśmy tereny na północ od Nowego Sącza, więc na kolejną postanowiliśmy wyruszyć w kierunku południowym. Doszliśmy do wniosku, że dobrym terminem na taką wycieczkę będzie pierwszy dzień matur. Uczniowie klas pierwszych mają wolne, gorzej z nauczycielami, ponieważ oni zasiadają najczęściej w komisjach maturalnych. Doszliśmy w związku z tym do wniosku, że 13 godzina to dobra pora.

Na starcie zjawili się:

 Michał z II f, dwóch pierwszoklasistów z klasy j Arek i Sylwek oraz  na przyczepkę Arek z II klasy gimnazjum (był z nami poprzednio) i kolega Sylwka, który dotarł do nas aż z Krakowa. Podczas tej wycieczki po raz pierwszy wyruszył też z nami młody nauczyciel  Tomasz Liber, który wystąpił jako drugi opiekun. Wystartowaliśmy spod budynku szkoły w kierunku Dąbrówki (zabytkowy kościół św. Rocha) a następnie ulicą Ruczaj przez las biegonicki dotarliśmy do Małej Poręby. Stamtąd w kierunku Łaz Biegonickich by następnie skręcić do Żeleźnikowej Wielkiej. Piękna , dość duża wieś, o tyle charakterystyczna, że aby się do niej dostać trzeba bez względu na to z jakiego kierunku zawsze trzeba trochę się powspinać. Dalej trasa wiodła do końca doliny Żeleźnikowskiego Potoku (ostatnie domy). Można by wracać, ale energia jaka wciąż nas rozpierała pogoniła nas aż na grzbiet, którym przebiega zielony szlak PTTK z Nowego Sącza na Makowicę. I tak dotarliśmy aż na wysokość ponad 600 m n.p.m. A potem już tylko zjazd, oczywiście bezpiecznie zdrowo i widowiskowo, bo widoki zapierały dech w piersiach. I już prawie że byliśmy w domu, kiedy w Porębie złapał nas ulewny deszcz. Ale to też nie tragedia i nie nowina dla członków STR ( Michał od razu przypomiał ulewę kiedy wracaliśmy z Przehyby).

Zapraszam do oglądania zdjęć i już przygotowucie się na kolejną wycieczkę z STR-em.